Elementy wykonane z betonu i żelbetu są kluczowymi częściami wielu budynków i konstrukcji odpowiedzialnymi za przenoszenie powstających w nich obciążeń statycznych i dynamicznych. Beton wykazuje znakomitą odporność na oddziaływania mechaniczne, zwłaszcza na ściskanie a po wzmocnieniu zbrojeniem również na zginanie. Dla zwiększenia jego trwałości konieczne jest jednak w wielu przypadkach używanie farb do betonu mogących zabezpieczyć go przed działaniem czynników zewnętrznych, zwłaszcza korozji i ognia. Przekonajmy się, jak te zagrożenia oddziałują na beton i w jaki sposób można je eliminować.
Korozja betonu i możliwości jej ograniczenia
Korozja betonu to proces, który prowadzi do uszkadzania struktury materiału przez niszczenie stali zbrojeniowej albo bezpośrednio tworzących go składników. Korozja betonu to korozja chemiczna prowadząca do postępującej degradacji i ograniczania wytrzymałości na obciążenia. Może przybierać, postać korozji alkalicznej, wskutek reakcji między użytym kruszywem a cementem skutkującej wytwarzaniem pęczniejącego żelu, a także karbonatyzacji oznaczającej zmianę pH, a przez to przyspieszenie korozji zbrojenia, jak również zbliżonej do niej korozji chlorkowej. Problemem może się okazać również korozja siarczanowa, przy której dochodzi do pęcznienia związków gipsu rozsadzających beton. Sposobem na zmniejszenie ryzyka korozji betonu jest stosowanie odpowiednich zabezpieczeń.
Niszczenie żelbetu wskutek pożaru
Beton jest materiałem niepalnym o bardzo dobrej wytrzymałości na wysoką temperaturę i płomienie. Niebezpieczne jest jednak to, że gwałtowny wzrost temperatury związanej z wybuchem pożaru prowadzi do utraty własności zastosowanego zbrojenia, a tym samym zmniejszenia wytrzymałości całych elementów na obciążenia. Sposobem na zapobieganie powstawaniu takich problemów jest zastosowanie powłok, które odseparują poszczególne elementy od skutków pojawienia się ognia. Mogą one mieć postać farb pęczniejących pod wpływem temperatury, a także mas natryskowych stanowiących stałą izolację termiczną.